Polityka o książkach

• Wojna i niepokój: rozmowa ze Szczepanem Twardochem o „Null”

  W najnowszym odcinku podkastu Justyna Sobolewska rozmawia ze Szczepanem Twardochem o jego nowej powieści „Null” (wyd. Marginesy), która powstała pod wpływem jego podróży do Donbasu. Rozmawiają o popsutym języku, o tym, czy z dystansu widać więcej i dlaczego walczący nie chcą mówić o końcu wojny. Czy nadzieja pomaga, czy wręcz przeciwnie? I co nam o dzisiejszym świecie może powiedzieć „Wojna peloponeska” Tukidydesa. (00:13) Wstęp (01:10) Najnowsza książka Twardocha: czy była pisana inaczej? (03:25) Dlaczego wojna w Ukrainie stała się tematem książki? (06:08) O splocie fikcji i rzeczywistości w powieści (08:15) Niezmienność ludzkiej natury (10:50) O bohaterze głównym powieści, gniewie i odkupieniu (16:00) Jakie lektury towarzyszyły Twardochowi przy pisaniu powieści? (19:00) O języku „Null”, niepoprawnej polszczyźnie i językach słowiańskich (23:33) „Wojna jest obcym światem” (24:25) Czy będzie przekład ukraiński? (25:30) O Ukraińcach, walce i dystansie Twardocha w pisaniu (28:10) O statusie pisarzy w Ukrainie (29:06) Lęk przed Rosją w polskiej pamięci (35:13) Dekady, w których nie dzieje się nic, i tygodnie, w których dzieją się dekady (36:30) Dlaczego Ukraińcy nie wierzą, że wojna się skończy? (41:55) „Nadzieja jest złudną doradczynią dla tych, którzy są w wielkim niebezpieczeństwie” (44:25) Podsumowanie

  --------  

  45:17
• Musisz wiedzieć, że ginę z miłości. Niezwykłe listy Marii Dąbrowskiej i Anny Kowalskiej według Sylwii Chwedorczuk

  W najnowszym odcinku „Polityki o książkach” Justyna Sobolewska rozmawia z Sylwią Chwedorczuk o miłosnej korespondencji: „Maria Dąbrowska i Anna Kowalska. Listy, tom I, 1940–1945”. Rozmawiają o tym, co sprawia, że te listy to sprawa bez precedensu i dlaczego Maria Dąbrowska zastrzegła je na kolejnych kilkadziesiąt lat? „Wiesz, musisz wiedzieć, że ginę z miłości, że sobie poradzić nie umiem z tym uczuciem, a raczej z całym światem najróżniejszych uczuć, pasji, gniewów, żałości”, pisze Kowalska. „Każda chwila bez ciebie wydaje mi się tak okropnie zmarnowaną i straconą”, odpowiada Dąbrowska. Listy oddają wysoką temperaturę tej relacji – zapalnym momentem jest ciąża Anny. Dąbrowska nie może jej tego darować. Pisze: „Miłość jest ponad ludzkie siły, miłość to wieczna rozpacz”. (00:13) Wstęp (01:16) O najnowszej książce Sylwii Chwedorczuk - listy Kowalskiej i Dąbrowskiej. (01:52) 2400 listów między kobietami - wyjątkowy zapis intymnej znajomości (05:33) "Powieść w listach" - o zapisie reportażowym uczucia (07:33) Jaka jest dynamika związku Kowalskiej i Dąbrowskiej? (11:15) Konflikty i problemy wokół tematu fizyczności - ciąża Kowalskiej (15:45) Małżeństwo Anny Kowalskiej z Jerzym (17:50) O budowaniu osobowości Anny Kowalskiej i Marii Dąbrowskiej przez czytelników (21:33) Prace nad biografią Marii Dąbrowskiej (24:25) O analizującej postawie Marii Dąbrowskiej (28:13) Lwów lat czterdziestych XX wieku (31:55) Kiedy zostaną opublikowane kolejne tomy listów Kowalskiej i Dąbrowskiej? (33:26) Kiedy zostanie opublikowana biografia Marii Dąbrowskiej? (34:02) Podsumowanie

  --------  

  34:55
• W co grają ludzie: o książce „Mała empiria” Katarzyny Sobczuk

  Pierwszy odcinek podkastu „Polityka o książkach” Justyna Sobolewska otwiera rozmową z Katarzyną Sobczuk, filozofką, artystką i autorką eseju „Mała empiria” (wyd. Dowody). To książka o „wieku środka” – czasie, gdy wzruszamy się przy starych piosenkach, rozmawiamy sami ze sobą i żyjemy pomiędzy – jako dzieci starzejących się rodziców i rodzice dorastających dzieci. Sobczuk bada codzienność przez pryzmat filozoficznych pojęć: gier, które prowadzimy sami ze sobą, dialektyki obcości i bliskości czy idei „przeszłości wiecznie otwartej”. Z dystansem i cierpkim humorem wydobywa to, co ukryte – kruchość, samotność, świadomość końca, ale i chwile euforycznego uwolnienia. „Mała empiria” to książka, która nie tylko opisuje codzienne niedopasowania, lecz także pozwala je nazwać i zrozumieć. (01:17) Jak powstawała „Mała empiria”? (03:12) Jak odróżnić małą empirię od dużej? (04:19) O momentach wyczulonej obserwacji (06:45) Związek między pracami plastycznymi a filozofią u Katarzyny Sobczuk (09:02) Czy humor w „Małej empirii” był zamierzony? (10:32) Jaki jest jeszcze przekaz „Małej empirii”? (16:02) Co to „przeszłość wiecznie otwarta”? (18:44) Jak gramy sami ze sobą na co dzień? (21:30) O rozbrajaniu banałów w książce Katarzyny Sobczuk (26:10) Pojęcie dialektyki obcości i bliskości w codziennych sytuacjach (31:24) Czy Katarzyna Sobczuk myślała o reakcjach czytelniczek i czytelników?

  --------  

  34:53

Więcej Społeczeństwo i Kultura podcastów

Trendy w podcaście Społeczeństwo i Kultura

O Polityka o książkach

Polityka o książkach: Podcasty w grupie