Sznurowadła myśli

Czego boją się współcześni młodzi dorośli? Jak brak spontanicznej zabawy wpływa na kondycję psychiczną dzieci i nastolatków? Skąd poczucie pustki i braku ukierunkowania? I na czym młodym dziś najbardziej zależy? To nie jest odcinek diagnozujący pokolenie Z czy wyczerpujący temat generycznymi, niepoddającymi się dyskusji wnioskami. Znajdą się młodzi, którzy się w nim przejrzą, znajdą się też tacy, którzy powiedzą: „To nie o mnie”. I bardzo dobrze! Zamiar tego odcinka jest prosty – wzbudzić w Was zaciekawienie tym, co wśród wielu młodych dorosłych jest inspirujące i warte naśladowania, a co być może wymaga większej troski, często nawet zmiany.  Opowiadam o lękach, deficytach uwagi i braku spontanicznej, nieustrukturyzowanej zabawy, podczas której u nastolatków rozwijają się ważne społeczne kompetencje. Jest też o stabilnym i adekwatnym obrazie siebie, a także braku ukierunkowania i celowości, wynikającym z głębokiego rozczarowania światem zastanym. Oczywiście zachwycam się też tym, jak wiele młodych ludzi angażuje się w kwestie związane z katastrofą klimatyczną i działanie na rzecz twórczego życia. Zapraszam do odsłuchu, z otwartą głową! Książki i badania: Jonathan Haidt, „The Anxious Generation” Tomasz Sobierajski, Magdalena Kuszewska, „Pokolenia”  Gray (2011). The decline of play and the rise of psychopathology in children and adolescents. American Journal of Play. Gray (2018). Evolutionary functions of play: Practice, resilience, innovation, and cooperation. In P. Smith & J. Roopnarine (Eds.), The Cambridge handbook of play: Developmental and disciplinary perspectives. Sandseter, E. B. H., Kleppe, R., & Ottesen Kennair, L. E. (2023). Risky play in children’s emotion regulation, social functioning, and physical health: an evolutionary approach. International Journal of Play, 1-13. Lee, R. L. T., Lane, S., Brown, G., Leung, C., Kwok, S. W. H., & Chan, S. W. C. (2020). Systematic review of the impact of unstructured play interventions to improve young children’s physical, social, and emotional wellbeing. Nursing & Health Sciences, 22(2), 184–196.   Rodzina, dzieci, ustatkowanie – współczesne związki i zmiany pokoleniowe | Tomasz Sobierajski [ współpraca reklamowa ] z Oatly Raport Oatly, o którym wspominam w odcinku: https://www.oatly.com/testsmaku - Spis treści: 00:00 Intro i partner odcinka 05:28 Pokolenie Z, czyli jakie? 08:44 Pokolenie lękowców – lęk, deficyty uwagi, porównania społeczne, stabilny obraz siebie 14:23 Zasady Jonathana Haidta – mniej telefonów, a więcej swobodnej i nieustrukturyzowanej zabawy 24:57 Czego młodzi boją się w relacjach? 35:03 Pokolenie marzycieli – zaangażowanie, wartości, świadomość środowiskowa i twórcze życie 38:04 Pokolenie waking up 45:51 Outro WSPÓŁPRACA  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠[email protected]⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ INSTAGRAM  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.instagram.com/sznurowadla.mysli/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ PATRONITE   ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite.pl/sznurowadla-mysli⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ REALIZACJA DŹWIĘKU Piotr Szonert / El Studio de Esperanto

Dlaczego boimy się być przeciętni i gonimy za wyjątkowością? Jak kultura samodoskonalenia i sukcesu dyscyplinuje nas do osiągania, a nie konfrontuje z własnymi ograniczeniami? Czy porażka może być ważnym momentem zawieszenia w dotychczasowych automatyzmach? I co o tym wszystkim mówi nam Harry Potter? Po raz czwarty gościłam u siebie wspaniałą Cvetę Dimitrovą, psychoterapeutkę psychodynamiczną, założycielkę gabinetu Znaczenia.Psychoterapia, absolwentkę filozofii. Porozmawiałyśmy o lęku przed przeciętnością i pogoni za wyjątkowością, w opozycji do której nie stoi wcale zwykłość, tylko lenistwo, porażka i brak silnej woli. Cveta opowiada zarówno o perspektywie kulturowej, jak i psychoanalitycznej, pokazując, co tak naprawdę stoi za hasłami typu: „Zniszcz słabość”. A pierwsze 10 minut poświęcamy, ku mojemu i Cvety zdziwieniu, postaci Harry’ego Pottera. Zapraszam do odsłuchu, to zawsze ogromna przyjemność, rozmawiać z Cvetą! Wywiad z Tygodnika Powszechnego: https://www.tygodnikpowszechny.pl/cveta-dimitrova-psychoterapeutka-przecietnosc-jest-zdrowa-182199 WSPÓŁPRACA  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠[email protected]⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ INSTAGRAM  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.instagram.com/sznurowadla.mysli/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ PATRONITE   ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite.pl/sznurowadla-mysli⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ REALIZACJA DŹWIĘKU Piotr Szonert / El Studio de Esperanto

Co kryje się pod przekonaniem, że ze wszystkim trzeba radzić sobie samemu? Jak kultura hiperindywidualizmu wspiera dążenie do samowystarczalności i atomizację społeczeństwa? Dlaczego postawa życzliwości jest tak ważna w kontakcie z osobą chorą czy jakkolwiek od nas zależną? I o czym nie mówią nam influencerzy? Zapraszam do #115 solowego odcinka o hiperniezależności, źródłach takiej życiowej postawy, przekonaniach, które jej towarzyszą i kosztach. Opowiadam o kulturowym tle skrajnej indywidualizacji, rozpadzie więzi, autorytarnym i parentyfikującym rodzicielstwie, a także samodzielności rozumianej jako współ-, a nie hiperniezależność. Jest też historia z własnego podwórka i pytania do refleksji nad tym, że żaden z autorytetów, twórców czy influencerów nie byłby dziś tu, gdzie jest, bez korzystania ze wsparcia innych. Miłego odsłuchu! [ współpraca reklamowa ] z ⁠Health Labs Care⁠ Jeżeli szukasz sprawdzonych i rzetelnych suplementów diety, z całego serca polecam markę Health Labs Care, z którą współpracuję już od lat! Z kodem ⁠KAMA10⁠ wszystkie suplementy diety na stronie healthlabs.care kupisz 10% taniej. Link: ⁠https://healthla.bs/Kama10 00:00 Intro 03:47 Hiperniezależność - obraz osoby, która o wsparcie nigdy nie prosi 11:12 Parentyfikacja, nadmierna odpowiedzialność i autorytarni rodzice 15:50 Kultura hiperindywidualizmu i atomizacja społeczeństwa 18:44 Pytania do refleksji 22:37 Przykład z życia, czyli sytuacja zależności w szpitalu 29:09 Influencerzy zawdzięczają swój sukces wsparciu innych 31:37 Hiperniezależność a zdrowa samodzielność 33:05 Jak się z tego wydostać? 36:38 Outro WSPÓŁPRACA  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠[email protected]⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ INSTAGRAM  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.instagram.com/sznurowadla.mysli/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ PATRONITE   ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite.pl/sznurowadla-mysli⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ REALIZACJA DŹWIĘKU Piotr Szonert / El Studio de Esperanto

Czym różnią się związki współzależne od zależnych? Dlaczego tak trudno wyjść z roli ratownika i co ma do tego chemia schematów? Czy wyrażenie złości może grozić utratą bliskości? I jak przestać wchodzić w relacje koluzyjne? Po raz trzeci gościłam u siebie Igora Rotberga, psychologa, psychotraumatologa i psychoterapeutę integracyjnego. Porozmawialiśmy o związkach koluzyjnych, gdzie dysfunkcyjny schemat jednego z partnerów jest komplementarny do schematu drugiego, co utrudnia budowanie bezpiecznej więzi. Jest również o zdrowej współzależności, jak i zalewaniu miłością i nadmiernej zależności, która pozbawia nas poczucia Ja i autonomii. Zastanawiamy się nad tym, dlaczego dla wielu osób wyrażenie złości na partnera jest tak trudne i jakie inne zastępcze emocje wychodzą wtedy na wierzch. Jeżeli zdarza Wam się wchodzić w rolę ratownika/ratowniczki lub osoby wymagającej ratunku, albo ciągle gonić za niedostępnymi emocjonalnie osobami, być może znajdziecie w tej rozmowie cenne tropy. Zapraszam do odsłuchu! Strona Igora: ⁠https://igorrotberg.com/⁠ 00:00:00 Intro 00:03:07 Rozmowa z Igorem Rotbergiem 01:07:21 Outro WSPÓŁPRACA  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠[email protected]⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ INSTAGRAM  ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.instagram.com/sznurowadla.mysli/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ PATRONITE   ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://patronite.pl/sznurowadla-mysli⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ REALIZACJA DŹWIĘKU Piotr Szonert / El Studio de Esperanto